Ebeveyn çözümleri, ne yiyecek alabilen ne de sindirebilen hastaların bakımı için önemlidir. Parenteral yöntemle infüzyon yoluyla besin verilmesi, sağlık uzmanlarının sindirim sistemleri dejeneratif durumda olan hastaların metabolizmasını karşılamasını sağladığı için doğası gereği oldukça uzmanlaşmıştır. Bu ayrıntılı çalışmamız, parenteral beslenmenin yapısını, bileşenlerini, amacını ve hazırlanmasında ve uygulanmasında kullanılan yöntemleri açıklamayı amaçlamaktadır. Amacımız, okuyucuya parenteral çözümleri yöneten kuralların bir taslağını sunmak ve bu bilginin hem sağlık hizmeti sağlayıcıları hem de konuyla ilgilenen sıradan kişiler tarafından klinik odaklı anlaşılmasına ve pratik uygulamasına özel dikkat göstermekti. Bu konuyu ortaya çıkarırken, tedavilerin hastalar için etkili ve güvenli olması için doğru ölçümler yapmanın ve yeterli profesyonel yönetimin gerekli olduğunu kanıtlıyoruz.
Parenteral Solüsyon Nedir?
Parenteral Solüsyonların Tanımı ve Türleri
Parenteral solüsyonlar, sindirim sisteminden geçmeden dolaşım sistemine uygulanan steril ürünlerdir. Bu uygulama şekli, bebekler veya normal şekilde yiyecek alamayan veya ememeyen hastalar gibi hastalar için önemlidir. Parenteral solüsyonların başlıca sınıflandırmaları, toplam parenteral beslenme ve kısmi parenteral beslenmedir. TPN, karbonhidrat, protein, lipit, vitamin ve mineral gıdaların zaman içinde güvenli bir şekilde dağıtılmasıdır. Buna karşılık, PPN kısa vadede kullanılır ve yalnızca bazı beslenme eksiklikleri durumunda oral alımı tamamlar. Her türün amacını yerine getirmesi için yeterli metodik süreçler, kontaminasyonu önlemek ve hastanın terapötik sonuçları için kritik olan izotonisiteyi emmek için gözlemlenmelidir.
Parenteral Beslenme ve Enteral Beslenme
Enteral beslenme, genellikle tüple beslenme yoluyla besinleri sindirim sistemine kabul etme yöntemi olarak tanımlanır. Bağırsak sağlam olduğunda en uygunudur çünkü bağırsak sistemini korumaya yardımcı olur ve genellikle parenteral beslenme kadar çok risk oluşturmaz. Parenteral beslenme ise, tam tersine, venöz erişim yoluyla doğrudan vasküler dolaşıma verilir ve gastrointestinal sistem kullanılamadığında, örneğin bağırsak tıkanıklıkları veya kötü emilim bozuklukları sırasında kullanılır. Bu iki yaklaşım arasındaki temel fark, beslenmenin nasıl verildiğidir. Enteral beslenme, hastanın normal fizyolojik beslenmesinde sindirim sisteminin kendisini kullanır, diğer desteklere bağımlılığı önler ve bu nedenle bağırsakların sağlığını iyileştirmeye hizmet eder. Buna karşılık, parenteral beslenme gastrointestinal sistemden geçmez, bunun yerine enfeksiyonları ve beslenme bozukluklarını önlemek için çok fazla konsantrasyon gerektiren bir dizi sorun sunan ekolojik teknikler kullanır.
Parenteral Solüsyonların Yaygın Kullanımları
Parenteral solüsyonlar, adından da anlaşılacağı gibi, öncelikle hastaların oral veya enteral yollarla yeterli beslenme alamadığı hastanelerde kullanılır. Bu yol, örneğin bağırsak tıkanıklığı, Crohn hastalığı veya şiddetli ülseratif kolit gibi sindirim sisteminde ileri hastalıkları olan kişilerde önemlidir; bu da gıda geçişini zorlaştırır ve dolayısıyla parenteral beslenmeye olan ihtiyacı artırır. Aynı şekilde, parenteral beslenme, gastrointestinal sistemin çeşitli patolojik cerrahilerinden sonra hastaların iyileşmesini kolaylaştırmak, oral beslenme kapasitesi olmayan komplike hastalıkları veya yaralanmaları olan hastalara kritik bakım durumunda beslenme sağlamak ve enteral beslenmenin kullanılmasının imkansız olduğu aşırı anoreksiya nervoza vakalarına beslenme sağlamak için rutin olarak uygulanır. Bu kullanımlar, hastaların en iyi şekilde beslenmesini sağlar, dolayısıyla iyileşmeye yardımcı olur ve daha sonraki terapilerin başarısını artırır.
Parenteral Solüsyonların Uygulanmasında Farklı Yöntemler Nelerdir?
Parenteral Solüsyonların Yönetimi
Parenteral solüsyonlar, klinik ihtiyaçlara ve hasta durumuna göre farklı tipte enjeksiyonlar ve infüzyonlar kullanılarak birçok şekilde uygulanabilir. Örneğin, intravenöz (IV) uygulamada, örneğin periferik IV uygulamada, beslenmenin doğrudan kan dolaşımına verildiği damara bir kateter yerleştirilir. Santral venöz kateter (SVK), parenteral beslenmeyi uygulamak için kullanılan uzun süreli bir santral hat olup, yüksek hacim ve konsantrasyonlarda infüzyona olanak sağlamak için daha büyük damarlara yerleştirilir. Periferik intravenöz kateterler daha kısa bir süre için kullanılır, bu nedenle infüzyonlar periferik ve daha küçük damarlara zarar vermemek için daha düşük konsantrasyonda olur. Diğer zamanlarda, besinlerin eşit şekilde uygulanması için fizyolojik solüsyonların akış hızlarını kontrol etmek için infüzyon pompaları uygulanır. Tüm bu önlemlere uyulmalıdır çünkü parenteral beslenme enfeksiyonlar, yetersiz veya aşırı beslenme ve parenteral beslenmenin kullanımıyla ilgili diğer akrabaların komplikasyonları gibi olumsuz etkilere de yol açabilir.
Parenteral Beslenme Çözümleri Yönetimi
Parenteral beslenme solüsyonlarının infüzyonu çoğunlukla, TPN'nin daha etkili olduğu ve PPN'den daha uzun süre uygulandığı toplam parenteral beslenme (TPN) veya periferik parenteral beslenme (PPN) olarak sınıflandırılan intravasküler yollarla yapılır. Bu tür beslenme, hiperozmolarite ve tedavi süresinin uzaması nedeniyle santral venöz erişim gerektiren TPN olarak sağlanır. Ancak, periferik parenteral beslenme daha düşük ozmolariteye sahip olsa ve periferik damarlar yoluyla yönetilebilse de, daha kısa süreler boyunca kullanılır ve bu da etkinliğini azaltır. Her iki prosedür de enfeksiyonların ve diğer olumsuz sonuçların gelişmesini önlemek için kateterin yerleştirilmesi ve bakımıyla ilgili olarak aseptik tekniklerin sıkı sınırlarına uyulmasını gerektirir. Besin takviyesinin etkinliği ve hastaların güvenliği, sağlık görevlileri tarafından düzenli olarak yakından izlenmeli ve ince ayar yapılmalıdır.
Merkezi Hat Hilesi ve Periferik Hat Hilesi
İntravenöz enjeksiyon, çözeltilerin genellikle damar tıkanıklığını önleyen bir kateter aracılığıyla vücuda merkezi bir hat yoluyla verilmesidir, böylece toplam parenteral beslenmenin yapıldığı beslenme desteği için yüksek ozmolariteli çözeltilerin bile infüzyonuna olanak tanır. Bu ayrıca besinlerin uygulanmasıyla ilgili olarak verimliliği ve güvenliği artırır ve daha büyük bir damar boyutu ve yüksek kan akışı mevcut olduğundan parenteral beslenme infüzyonu alan hastalarda vasküler tahrişi azaltır. Öte yandan, PPN'de periferik damar kullanıldığından, merkezi bir damardan çok daha küçüktür ve infüzyon bu periferik, kısa süreli ve daha düşük ozmolariteli sıvılar üretir. Venöz komplikasyon risklerini azaltmak için şeffaf bir pansumanla örtülür ancak daha sık yer değişikliği gerektirebilir ve damarın küçük kalibreli olması nedeniyle daha yüksek oranda venöz tromboza neden olabilir. İki makale ayrıca bu tür müdahalelerin yönetim açısından sıkı çalışma gerektirdiğini ve hastaların enfeksiyon gibi komplikasyonlar yaşama olasılığını önlemek için mükemmel steril tekniklerin kullanılmasını gerektirdiğini vurgulamaktadır. İlginç geliyor, değil mi? Evet, dediğim gibi, parenteral beslenmenin komplikasyonları arasında amaçlanan besinlerin verilmesinde gözden kaçanlar ve hastada komplikasyonların gelişmesi yer alır ve bu da dikkatli bir gözlem gerektirir.
Parenteral beslenmenin avantajları ve dezavantajları nelerdir?
Yetişkin Parenteral Beslenmenin Avantajları
Parenteral beslenme, gastrointestinal rahatsızlıklar veya çoğu zaman parenteral beslenme emri gerektiren cerrahi bir prosedürden iyileşme nedeniyle beslenme ihtiyaçlarını karşılayamayan hastalar için bir dizi benzersiz fayda sağlamıştır. Besinleri eşit şekilde dağıtır ve sıvı alımını kısıtlayarak optimum desteği ve herhangi birinin aşırı yüklenmesini önler. Bu teknik, özellikle malabsorpsiyonla komplike hastalıkları olan veya bağırsağı kullanamayan hastalarda faydalıdır, bu durumda besin yeterliliği ve yetersiz beslenme riski ortadan kalkar. Ayrıca, parenteral beslenmenin, kısa sürede yüksek oranda konsantre besin verilmesi gereken kritik bakım gibi diğer durumlarda önemli avantajlar sağladığı gözlemlenmiştir, bu iyileşmeye yardımcı olur ve klinikteki sonraki genel sonuçları iyileştirir. Hastalığı tedavi etmenin yanı sıra, iyileşme döneminde ağız kullanmadan beslenme alabildikleri için hastaların genel refahını da iyileştirebilir, böylece enerji ve güce yardımcı olur.
Parenteral beslenmeyle ilişkili riskler
Parenteral beslenme genellikle bir hastanın hayatta kalması için çok önemli olsa da, faydalarına parenteral tedaviler ve yönetim gerektirebilecek çok sayıda risk eşlik eder. İntravenöz tedavi yolu, mikropların kan sistemine girmesi için bir köprü oluşturarak septisemiye yol açtığı için önemli bir enfeksiyon tehdidi olmaya devam etmektedir. PN'nin uygun bileşenlerle uygunsuz bir şekilde uygulanması veya formüle edilmesi, elektrolit bozuklukları, hiperglisemi veya karaciğer yetmezliği gibi metabolik bozukluklara yol açabilir. Ayrıca, sıvı aşırı yüklenmesi veya infüzyon oranlarının uygun olmamasıyla ilişkili kalp riskleri de vardır, bu da özellikle hastalarda zaten bazı komplikasyonlar varsa, kalbin iş yükünü artırır. Ayrıca, uzun süreli kullanım muhtemelen kateterle ilişkili tromboza ve venöz erişim kaybına neden olur ve bu da sonraki tedaviyi daha zor hale getirir. Bu nedenle, parenteral beslenme tedavisinde hasta güvenliği ve risk yönetimi için bu tekniklerin kullanımı boyunca yakın ilgi ve değişiklik gereklidir.
Parenteral Beslenmenin Uzun Süreli Kullanımına İlişkin Hususlar
Uzun süreli parenteral beslenmeyi düşünürken çözülmesi gereken bazı faktörler vardır, çünkü bu PN'nin başarılı ve güvenli bir şekilde uygulanması için çok önemlidir. Öncelikle, kateter kaynaklı komplikasyon riskleri, özellikle enfeksiyon ve tromboz riski hala yaygındır ve dikkatli aseptik teknik ve ayrıca bölge takibi gerektirir. PN hepatotoksisitesi riski PN'nin daha uzun süre kullanımıyla arttığı için karaciğer fonksiyon testleri gerekliliğini korumaktadır. Bazıları bu hastalarda metabolik kemik hastalığının ortaya çıkabileceğini varsaymaktadır; bu nedenle, gerekirse D vitamini ve kalsiyumu kontrol edin ve değiştirin. PN süresini ve ilgili yan etkileri kısaltmak için, beslenme hedeflerinin izlenmesi ve değiştirilmesi ve izin veriliyorsa oral veya enteral beslenmeye geçilmesi gibi düzenli takip önerilmelidir. Sağlık hizmeti sağlayıcıları arasındaki koordinasyon değişimi, uzun süreli PN alıcıları arasında besin karışımlarının ve hasta yönetiminin iyileştirilmesine yardımcı olacaktır.
Parenteral Preparatlarda Sterilite Nasıl Sağlanır?
Parenteral Solüsyonlarda Steril Tekniklerin Kullanımına İlişkin Kritik Hususlar
Hastaları ve kendilerine verilen ilaçları korumak için parenteral solüsyonlarda sterilizasyonların nasıl uygulandığı zaman ve her noktada büyük önem taşır. Parenteral solüsyonları hazırlarken, kullanırken ve uygularken aseptik teknikler kullanmak, çoğu durumda sessiz sorunlar olan ancak felaket sonuçlara yol açabilen mikrobiyal patojenlerin neden olduğu enfeksiyonları önlemek için çok önemlidir. Buna sıkı el yıkama, steril ürünler kullanma, laminar akış davlumbazları gibi tesislerin farklı bölümlerini kullanma ve kurumun diğer politikaları dahildir. Steril politikalar ve personel devir eğitimi, steril ortamdan enfeksiyon bulaşma yollarını durdurmada eşit derecede önemlidir. Parenteral solüsyonların hazırlanması ve uygulanmasındaki her işlem risk sınırı içinde yapılmalıdır; yani enjeksiyonu uygulayan kişinin parenteral solüsyonlara aktarılabilecek herhangi bir patojenden en fazla arındırılmış olması sağlanmalı, böylece solüsyonların hastalara verildiğinde zararsız olacağı garanti altına alınmalıdır.
-Kısırlığı deneme ve kanıtlama yolları-
Zorluklardan biri, özellikle parenteral beslenmeyi birleştirmek söz konusu olduğunda, parenteral preparatların sterilliğini korumaktır. Aseptik tekniklerde yer alan işlemler uzun ve karmaşık olduğundan, herhangi bir kontaminasyon riskini önlemek için yönergelere sıkı bir şekilde uyulması gerekir. İnsan güvenine ve tekniklerine bağlılık uygulamaları öğretilir, bu da kontaminasyon olasılığını artırır. Hazırlık alanındaki havanın temizliği veya kalitesi ve diğer birkaç faktör esastır ve daha da önemlisi aşırı önlemler gerektirir. İşlemde kullanılan herhangi bir cihazın temiz, çalışır durumda ve sağlam olması gerekir. Bunun da ötesinde, belirlenen standartlara uyulduğundan emin olmak için düzenli ve kapsamlı eğitim ve personelin değerlendirilmesi çok kritiktir. Parenteral ürünlerin aseptik koşullarını korumak için bu tür sorunların kapsamlı sistemler ve kontrollerin yardımıyla çözülmesi gerekir.
Farklı standartların ve kılavuzların spesifik parenteral preparatlara nasıl uygulandığını inceleyelim.
Bu çalışma, hem hasta güvenliği hem de ürün etkinliği açısından steril parenteral preparatlar söz konusu olduğunda tüm ilgili standartlara ve yönergelere dayanmaktadır. Bu konuda öne çıkan temellerden biri, sonraki steril preparatlara kılavuz olan Amerika Birleşik Devletleri Farmakopesi (USP) Bölüm <797>'dir. Bu ek, personel yeterliliği, çevresel kontroller ve sterilizasyon süreçlerinin doğrulanmasıyla ilgili gereklilikleri ana hatlarıyla belirtir. İyi üretim uygulamaları, çoğunlukla kalite beyanları hakkında bilgi veren rehberlik belgeleri de sağlayan Gıda ve İlaç Dairesi (cGMP'ler) tarafından başlatılmıştır. Ayrıca, Uluslararası Standardizasyon Örgütü (ISO) ayrıca, üretim süreçlerinin yürütülmesi sırasında da uyulması gereken kontrollü odanın derecelerini tanımlar. Bu belirlenmiş kurallara uymak önemlidir çünkü besin maddelerinin kirlenme olasılığını en aza indirir ve enjekte edilebilir ilaçlar alan hastaların yüksek kaliteli, steril, parenteral solüsyonlar almasını sağlar.
Büyük Hacimli Parenteral Solüsyonlar Nelerdir?
Büyük Hacimli Parenteral Solüsyonların Tanımı ve Kullanımları.
Büyük hacimli parenteral solüsyonlar (LVP'ler), genellikle 100 mL veya daha fazla içeren şişelerde veya torbalarda paketlenmiş steril ürünlerdir. Bu preparatların birincil amacı, besinleri veya ilaçları veya elektrolitleri intravenöz yoldan uygulamaktır. LVP'ler, sıvı ve elektrolit kaybının veya eksikliğinin düzeltilmesi, yemek yiyemeyen ve oral yoldan yiyecek alamayan hastalar için toplam parenteral beslenme (TPN) sağlanması ve ayrıca tek bir spesifik ilacın büyük hacimde verilmesi gibi birçok disiplinde yaygın olarak kullanılmıştır. Bu izin verici yaklaşım, vücuttaki sıvıların dengesini sağlamak ve özellikle parenteral beslenmenin infüzyonu söz konusu olduğunda kurumda ilaçların verilmesini kolaylaştırmak için önemlidir.
Büyük Hacimli Parenteral İlaçların Hazırlanmasında Kullanılan Temel Bileşenler
Herhangi bir büyük hacimli parenteral preparatta, su ana çözücüdür ve elektrolitler gibi diğer ek bileşenler, hemostazı düzeltmek veya korumak için sodyum klorür, potasyum klorür ve kalsiyum klorürdür. Bazı durumlarda, vücuda biraz kalori vermek için dekstroz eklenir, diğerlerinde, bunlar total parenteral beslenme TPN gibi parenteral besinlere dahil edilen amino asitler ve vitaminlerdir. Ayrıca, formülasyona, çözeltinin bütünlüğünü ve kararlılığını korumaya yardımcı olan dağıtıcı maddeler veya pH ayarlayıcılar dahildir. Bu nedenle, bu tür bileşenler, istenen klinik yanıt ve güvenlik ve etkinlik düzenlemeleri için dikkatlice seçilir.
Büyük Hacimli Parenteral Solüsyonların Güvenliği ve Saklanması
Büyük hacimli parenteral (LVP) solüsyonların güvenliği ve uygun şekilde depolanması, bütünlüklerinin korunması ve kirlenmenin önlenmesi için büyük önem taşır. Üretici tarafından aksi belirtilmediği sürece çeşitli LVP'ler genellikle 20 santigrat derece ile 25 santigrat derece (68 Fahrenheit ila 77 Fahrenheit derece) arasında belirtilen sıcaklıklarda saklanmalıdır. Belirtilmişse, bu solüsyonların bazı bileşenlerin devre dışı kalmasına neden olabileceğinden ışıktan da korunması gerekir. Uygulayıcılar, sıvıyı dökmeden veya uygulamadan önce olası bir kontaminasyon olup olmadığını kontrol etmek için partikül kontaminantlar ve/veya renk bozulması açısından kapları görsel olarak incelemelidir. Aseptik elleçleme ve uygulama, prosedür sırasında patojenik organizmaların girme olasılığını daha da azaltır. LVP preparatları, son kullanma tarihlerini içeren depolama ve hastaların güvenliği için ihtiyatlı solüsyonların etiketlenmesi hakkında ek talimatlar gerektirir.
Total Parenteral Beslenme TPN Nedir?
Total Parenteral Beslenmenin Bileşenleri Nelerdir?
Toplam parenteral beslenme (TPN), oral veya enteral yoldan herhangi bir besin alamayan hastalar için tam beslenme tedavisini içeren benzersiz bir tıbbi çözümdür. TPN bileşenleri genellikle uygun şekilde dengelenmiş bir karışımda mikro ve makro besinlerden oluşan hazır toplam sağlıklı kalorileri sağlamak için yönlendirilir. Genel olarak, tipik enerji veren makro besinler, öncelikle bir karbonhidrat olarak kullanılan dekstrozdur, proteinler amino asitlerden kaynaklanır ve gerekli yağ asitlerini içeren kalorik yağ ve yağlar lipit emilimini sağlamak için verilir. Sodyum, potasyum, magnezyum, kalsiyum ve çinko, bakır ve manganez içeren mikro besinler metabolik ve hücresel aktiviteler için gereklidir ve sağlanmalıdır. Yağda çözünen (A, D, E ve K) veya suda çözünen (B kompleksi ve C) gibi tüm vitaminler her açıdan yeterliliğe vurgu yapmak için tanıtılır. Enerji ve besin bileşiminin bireyselleştirilmesi, TPN'nin güvenli ve verimli bir şekilde iletilmesini sağlamak için laboratuvar ve klinik verilere dayanarak yapılır.
Total Parenteral Beslenme Endikasyonları
Total Parenteral Beslenme (TPN), bazı tıbbi durumlar nedeniyle gastrointestinal yollarından yeterli besin alamayan hastalar için tıbbi açıdan önemlidir. Yaygın endikasyonlardan bazıları bağırsak yetmezliği ve kısa bağırsak sendromu, gastrointestinal sistemin fistülü veya enteral beslenmeyi imkansız kılan herhangi bir tıkanıklıktır. TPN ayrıca enteral beslenmenin tolere edilemediği şiddetli akut pankreatit, oral veya enteral beslenmenin yeterli besin sağlayamadığı çok şiddetli yetersiz beslenme ve dahili yolların tamamen hariç tutulduğu düşünüldüğünde güvenilir besin tedarikinin gerekli olduğu diğer kritik durumlarda da faydalıdır. Bu tür müdahaleler hastanın beslenme durumunu olumlu yönde etkiler ve gastrointestinal sisteme erişemeyen veya sistemi iyi kullanamayan hastalarda artan beslenme eksikliklerini önler.
Total Parenteral Beslenme Alan Hastaların Takibi
Total Parenteral Nutrition (TPN) alan hastalara bakım verirken, hedefe ulaşmak ve herhangi bir komplikasyondan kaçınmak için hastaların yönetim ve laboratuvar yönlerini düzenli olarak izlemek önemlidir. Örneğin, özellikle parenteral beslenme (PN) sırasında hidrasyon ve beslenmenin etkinliğini değerlendirmek için hayati bulguların yanı sıra sıvı giriş/çıkış miktarı ve kilo günlük olarak ölçülmelidir. Analiz ayrıca elektrolit profilini, karaciğer fonksiyonunun biyokimyasını ve kandaki glikoz konsantrasyonunun düzenli olarak izlenmesini de ele almalıdır. Hastanın beslenme durumunu izlemek için albumin ve prealbumin gibi plazma proteinleri düzenli olarak kontrol edilmeli ve ölçülmelidir. Ayrıca, kateter bölgelerinde enfeksiyon belirtisi olmadığından emin olmak için bu çok önemlidir. Bu bulgulara bağlı olarak, TPN formülü ayarlanmalı ve hastanın refahını desteklemek için bir doktor ve sağlık ekibi tarafından tüm öneriler yapılmalıdır.
Referans Kaynakları
Sıkça Sorulan Sorular (SSS)
S: Parenteral beslenmenin tanımı.
A: Parenteral beslenmenin, beslendiğinde ağız hissiyatının olmadığı veya yetersiz olduğu durumlarda kişiye uygun olduğu söylenir. Damarlar yoluyla besin sağlanmasını gerektirir.
S: Hangi durumlarda parenteral beslenmeye ihtiyaç duyulabilir?
A: Parenteral beslenmenin gerekli olduğu durumlara örnek olarak; ameliyat sonrası dönemde, hastanın iyi yemek yiyememesi veya sindirememesi veya enteral tüple beslenmesi verilebilir.
S: Bu amaçla parenteral beslenme solüsyonunda neler bulunabilir?
A: Standart bir pN solüsyonu, amino asit solüsyonları, glikoz, lipitler ve ayrıca vitaminler ve eser elementler olarak bilinen karbonhidratların oldukça yoğun kaynaklarını içerir. Bu formüller normalde ilgili hastanın beklentilerine uyacak şekilde tasarlanır.
S: Parenteral beslenme hangi damarlardan yapılır?
A: Literatürde tanımlandığı gibi parenteral beslenme, kalıcı intravenöz (IV) yol ile sağlanan veya santral parenteral yol veya PICC hattı ile uygulanan beslenmedir.
S: Amerikan Parenteral ve Enteral Beslenme Derneği'nin parenteral beslenme konusundaki sorumluluğu nedir?
C: Amerikan Parenteral ve Enteral Beslenme Derneği, beslenme desteği ve parenteral beslenme kullanımının optimizasyonu için en iyi uygulamaları geliştirmiş, araştırmış ve açıklamıştır.
S: Uzun süreli parenteral beslenme sağlamak etik midir?
C: Evet, parenteral beslenme, bazı kronik hastalıklar nedeniyle gıda alımının yeterli olmadığı durumlarda uzun süreli olarak kullanılabilir. Ancak, komplikasyonlardan kaçınmak için cenaze levazımatçısının kontrolü gereklidir.
S: Parenteral beslenmenin komplikasyonları nelerdir?
A: Parenteral beslenmenin komplikasyonları, enfeksiyonlardan kaynaklanan komplikasyonlar, çeşitli metabolik komplikasyonlar ve özellikle küçük hacimli parenteral solüsyonlar kullanıldığında karaciğerde oluşan yaralanmalardan oluşur. Bu riskler, bu hastalara tıbbi personel tarafından uygun şekilde bakılıp takip edilirse ortadan kaldırılabilir.
S: Parenteral beslenme solüsyonlarının hazırlanması ve karıştırılması için prosedür nedir?
A: Enjekte edilebilir ilaçlar için hazırlananlar ve parenteral olarak kullanılması amaçlananlar gibi çoğu solüsyon, enfeksiyon riskini azaltmak amacıyla aseptik bir alanda hazırlanır. Bu teknik, parenteral Gıdaya yönelik beslenme çözümleri hastanın biyomedikal analizine göre.
S: Hastalara klinik olarak parenteral beslenme uygulanmasında hangi sınır kuralları vardır?
A: Klinik beslenme espeng kılavuzu gibi kılavuzlar, klinik ortamda hastalara parenteral beslenme uygulanmasında uyulması gereken tüm prosedürleri içerir.
S: Beslenme infüzyonu alan bazı bireylerde neden santral hat takılması gerekiyor?
A: Uzun süreli beslenme gerektiğinde veya periferik yolla verilemeyen yüksek dozda besin maddelerine ihtiyaç duyulduğunda santral parenteral yola ihtiyaç duyulabilir.
